Τάμος ο κοινός Tamus communis L
Οικογένεια: Διοσκορίδες (Dioscoraceae)
Κοινές ονομασίες: αβρωνία, αβρουνία, αδρανία, βρυωνία, οβριά, αβρουνιά
Γαλλική: herbe auxfemmes battues, tamier commun
Αγγλική: blake bryony
Συγγενή φυτά: Tamus vulgaris L.
Περιγραφή
Η αβρωνία είναι φυτό δίοικο αναρριχώμενο, κοινό στην Ελλάδα, αρκετά διαδεδομένο στις άκρες των δασών, σε θαμνότοπους και γύρω από φράχτες, και σπάνια καλλιεργήται αφού υπάρχει σε αφθονία.
Τα στελέχη του, που τυλίγονται όπως του αμπελιού, αναπτύσσονται αρκετά, μέχρι 3 μέτρα και είναι χωρίς έλικες.
Τα φύλλα του είναι λαμπερά, σε σχήμα καρδιάς. Τα άνθη του είναι ανοιχτοπράσινα, μικρά, με 6 πέταλα, σε χαλαρό και μακρύ βότρυ τα αρσενικά άνθη και σε κοντό και πυκνό βότρυ τα θηλυκά.
Η ρίζα του (ρίζωμα) είναι κονδυλώδης, ατρακτοειδής, με σκούρο χρώμα απ' έξω. Ο καρπός είναι κόκκινη, ωοειδής ράγα, με σπόρους σφαιρικούς, γυαλιστερούς. Η εποχή της άνθησης είναι Μάιος, Ιούνιος.
Ιστορία
Η αβρωνία ή αβρουνιά ανήκει στα βότανα του Κενταύρου Χείρωνα. Ο Διοσκουρίδης την ονομάζει αγριόκλιμα και συνιστά τους καρπούς της για τις φακίδες και τους λεκέδες του δέρματος.
Συστατικά
Ανήκει στα φυτά που περιέχουν αλκαλοειδή και οι τρυφεροί βλαστοί του γίνονται σαλάτα, μετά το ξεπίκρισμά τους.
Η χρήση του ως λαχανικό παρέχει και τις αξιόλογες θεραπευτικές ιδιότητές του.
Οι ράγες της αβρωνίας περιέχουν μια τοξική ουσία, τη διοσγενίνη, ενώ το ρίζωμα της περικλείει πολλούς κρυστάλλους οξαλικού ασβεστίου, καθώς και μία ουσία που δρα όπως η ισταμίνη.
Θεραπευτικές ιδιότητες
Η αβρωνία είναι φυτό καθαρτικό, διουρητικό και επουλωτικό.
Στην ομοιοπαθητική, το βάμμα του ριζώματος και συγκεκριμένα οι κόνδυλοίτου γίνονται καταπλάσματα σε περιπτώσεις εγκαυμάτων από τον ήλιο, ενώ χρήση μπορεί να γίνει επίσης και κατά των ρευματισμών.
Στη λαϊκή ιατρική θεωρείται κατάλληλο εναντίον των μωλώπων.
Η χρησιμοποίηση του πάντως χρειάζεται προσοχή, γιατί δεν είναι ακίνδυνη.