Βότανα

Η Αλόη βέρα (Aloe vera), επίσης γνωστή ως φαρμακευτική αλόη, είναι ένα είδος εύχυμου φυτού που κατά πάσα πιθανότητα κατάγεται από τη Βόρεια Αφρική, τις Κανάριους Νήσους και το Πράσινο Ακρωτήρι.

Η Αλόη βέρα μεγαλώνει σε άνυδρα κλίματα και συναντάται ευρέως στην Αφρική και άλλες άνυδρες περιοχές.
Το είδος είναι γνωστό για τη χρήση του σε εναλλακτικές θεραπείες με χρήση φυτών. Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν γίνει για τη χρήση της, κάποιες όμως έρχονται σε αντίθεση με άλλες.

Ο Άνηθος είναι φυτό της οικογένειας των Σελινοειδών και είναι γνωστό στην εποχή μας λόγω της εκτενούς χρήσης του στην μαγειρική. Είναι ιθαγενές, μονοετές φυτό των Μεσογειακών χωρών και της νότιας Ρωσίας.

Το ύψος του φτάνει τα 80 εκατοστά, ο βλαστός του είναι κοίλος και γραμμωτός, η ρίζα γογγυλώδης, τα φύλλα του πτερωτά νηματοειδή.

Ο άνηθος ήταν γνωστός στην Αρχαία Ελλάδα με τις ονομασίες άνηθον και άνησον. Από τα άνθη του παρασκεύαζαν άρωμα, ενώ το πρόσθεταν σε διάφορα κρασιά που είχαν την ονομασία ανηθίτης οίνος.

Η Αψιθιά είναι διεγερτικό του πεπτικού, εξαιρετικά χρήσιμο βότανο για αυτούς που έχουν κακή πέψη. Αυξάνει την οξύτητα του στομαχιού και την παραγωγή της χολής και βελτιώνει την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, βοηθώντας έτσι σε διάφορες άλλες παθήσεις.

Γενικά, το βότανο, σε μέτριες δόσεις, ερεθίζει το στομάχι, αυξάνει την όρεξη, διευκολύνει την πέψη, επιταχύνει την κυκλοφορία του αίματος, προκαλεί εκκρίσεις, συντελεί στο αδυνάτισμα και χωνεύει τα λίπη.

Η Αχιλλέα θεωρείται τονωτικό για τους κουρασμένους, και φύεται την άνοιξη.
Πήρε το όνομα της από τον μυθικό Αχιλλέα ο οποίος γιάτρευε με τα φύλλα της τους πληγωμένους συμπολεμιστές του.

Για διαταραχές στην εμμηνόπαυση & σπασμούς της μήτρας, κρυολογήματα, καθαρίζει το αίμα, βοηθάει στην ακμή, το άσθμα, κολίτιδα, αρθριτικά, πόνους περιόδου και ρευματισμούς.

Ο βασιλικός ως ονομασία για το γνωστό σε όλους βότανο προέρχεται από την Ελληνική λέξη βασιλιάς.

Χρησιμοποιείται στην μαγειρική για αρωματισμό σαλτσών. Το εκχύλισμα του βασιλικού προλαμβάνει τις άφτρες, τους πονοκεφάλους, βοηθά στην πέψη και καταπραΰνει νεύρα και σπασμούς.

Ο Βασιλικός θεωρείται καλό διουρητικό, καταπραϋντικό για το στομαχόπονο και τον πονοκέφαλο ενώ παραδοσιακά χρησιμοποιείται και ως επίθεμα μετά από τσίμπημα εντόμου, σκορπιού ή και δάγκωμα φιδιού.

Το θυμάρι είναι εξαιρετικό φυτό και από τα καλύτερα αντισηπτικά και τονωτικά βότανα. 

Ο Ευκάλυπτος είναι χρήσιμος για τους διαβητικούς γιατί έχει υπογλυκαιμική δράση.

Κατεβάζει τον πυρετό.

Το Αγριμόνιο χρησιμοποιείται σήμερα κυρίως ως βότανο τονωτικό του πεπτικού συστήματος και θεωρείται ένα φυτό που επουλώνει πληγές και αρρώστιες.

Θεωρείται ιδιαίτερα αποτελεσματικό για τα έλκη, τους κολικούς και τη διάρροια. Οι τανίνες που περιέχει σε συνδυασμό με φοτοστερίνη και γόμμα του προσδίδουν διουρητικές , στυπτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Το αγριμόνιο παραδοσιακά χρησιμοποιήθηκε για την επούλωση ανοιχτών πληγών , για τσιμπήματα εντόμων, δαγκώματα φιδιών, διάλυση αποστημάτων και το συνάχι.

Η αγριάδα συναντάται παντού και αποτελεί ένα από τα πιο χρήσιμα φαρμακευτικά βότανα.
Συμπεριλαμβάνεται σε πολλούς συνδυασμούς για τη θεραπεία του προστάτη.

Είναι φυσικό αντιβιοτικό και ξακουστό διουρητικό. Καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες και βοηθάει στην μείωση της κακής χοληστερίνης. Βοηθά ενάντια στους κολικούς του συκωτιού, στις πέτρες στη χολή, στη χρυσή και την κυτταρίτιδα.

Στον δυόσμο αποδίδονται πολλές ευεργετικές ιδιότητες, όπως καταπολέμηση των πόνων του στομάχου, της ναυτίας, του λόξυγκα και υποβοήθηση στην πέψη.