Βότανα

Βότανα, το φαρμακείο της φύσης. Πηγή ζωής και υγείας, γνωστά στον άνθρωπο απο την αρχή της εμφάνισης του στην γη. Όλα όσα ψάχνετε για τα βότανα και τις χρήσεις τους. Θεραπείες με βότανα, αδυνάτισμα με βότανα, βότανα για την καταπολέμηση της χοληστερίνης, του βήχα και της υπέρτασης. Εδώ θα βρείτε μια ολοκληρωμένη λίστα με τα βότανα, τις ιδιότητες τους και τις παραδοσιακές χρήσεις τους.

Κανέλα

Η κανέλα (ο φλοιός) είναι θερμαντική-τονωτική του κυκλοφορικού, του πεπτικού, του νευρικού και του μυϊκού συστήματος, καθώς αυξάνει τις εκκρίσεις του στομαχιού. Θεωρείται ότι τονώνει το δέρμα και τη μήτρα κι ότι είναι αφροδισιακή και αιμοστατική. Είναι αντισηπτική και ανθελμινθική, εξαιτίας της παρουσίας της ευγενόλης.

Σύμφητο

Το σύμφυτο (comfrey) είναι ένα πολύ σημαντικό και αρκετά αμφιλεγόμενο άγριο
βότανο. Στην Ελλάδα το συναντούμε και με τις ονομασίες στεκούλι, χονδρούτσικο και
πηκτή. Πολλοί βοτανολόγοι θεωρούν πως έχει άριστες θεραπευτικές ιδιότητες
Τα θεραπευτικά συστατικά του σύμφυτου βρίσκονται κυρίως στη ρίζα και έπειτα στα
φύλλα. Έχει επουλωτικές, αντιφλεγμονώδεις, χαλαρωτικές, αποχρεμπτικές και
στυπτικές ιδιότητες. Η πιο διαδεδομένη χρήση του σήμερα είναι σε δερματικές
παθήσεις. Το φυτό περιέχει αλλαντοΐνη, ουσία που θεωρείται πως έχει

Καλέντουλα

Καλέντουλα
Φυτό ετήσιο, γνωστό σε όλους, που κατάγεται από την Αίγυπτο, καλλιεργείται συχνά στους κήπους για τα άνθη του και είναι διαδεδομένο στους κήπους και τους αγρούς. Η καλέντουλα είναι φυτό κοινότατο και στη χώρα μας, ιδιαίτερα στα Κύθηρα, όπου καλλιεργείται ως καλλωπιστικό, ενώ αφθονείκαι ως αυτοφυές σε καλλιεργημένους και ακαλλιέργητους μεσημβρινούς τόπους.
Η εποχή της άνθησης και της συλλογής είναι Μάιος-Οκτώβριος και χρησιμοποιούμενα μέρη τα άνθη του φυτού (Fiores Calendulae), που όταν ξεραθούν γίνονται ελαφρά, εύθραυστα, χωρίς μυρωδιά και με γεύση ελαφρά πικρή.

Δενδρολίβανο

Δενδρολίβανο
Θάμνος, ιθαγενής της Ευρώπης, aυτοφυής στις χώρες της λεκάνης της Μεσογείου , κοινός στους θαμνότοπους και τα χέρσα εδάφη . Το δεντρολίβανο σπάνια απαντάται αυτοφυές στη χώρα μας , ενώ καλλιεργείται ως καλλωπιστικό.
Γνωστότατο στους αρχαίους και ιδιαίτερα στους Έλληνες και τους Ρωμαίους , που το είχαν σε μεγάλη εκτίμηση. Οι αρχαίοι Έλληνες το θεωρούσαν ως «δώρο της Αφροδίτης., στους ανθρώπους και μ ' αυτό διακοσμούσαν τις εικόνες των θεών.

γλυκόριζα

Η γλυκόριζα είναι ποώδες φυτό, πολυετές που το συναντάμε αυτοφυές στη Μακεδονία και άλλα μέρη της Ελλάδας, της Ευρώπης και της Ασίας,
Αποτελεί δυσεξόντωτο ζιζάνιο εξαιτίας των πολλών και βαθιών ξυλωδών ριζών. Μετά τον 3ο χρόνο το φυτό σχηματίζει μακριούς υπόγειους στόλωνες, εσωτερικά κίτρινους, με γλυκιά γεύση που συλλέγονται το φθινόπωρο και χρησιμοποιούνται στη φαρμακευτική.

Βρώμη

Η βρόμη είναι ποώδες μονοετές φυτό που καλλιεργείται παντού για την
παραγωγή σανού ή διαιτητικών τροφών με μεγάλη θρεπτική αξία.
Οι βλαστοί της είναι κοίλοι, σε μικρές τούφες, ύψους 1-130 μ. Τα φύλλα
της είναι, επίπεδα, λεία ή χνουδωτό, γραμμοειδή οξύληκτα. Τα άνθη
της είναι ενωμένα ανά δύο. Ανθίζει Ιούλιο και Αύγουστο.

Συστατικά
Οι κόκκοι (semen aνenae) περιέχουν αβενίνη (βανιλοσίδιο), μια τονωτική
ουσία, 55% άμυλο, 2-5% σάκχαρα, 14% πρωτεΊνεc; και 5% λιπίδια. Είναι
πλούσιοι σε βιταμίνες Β και C. Περιέχουν επίσης ασβέστιο, χαλκό, κοβάλτιο,
μαγγάνιο, ψευδάργυρο και σίδηρο.

Άρνικα

Η άρνικα είναι ποώδες πολυετές φυτό που απαντά σrην Κεντρική και Νότια Ευρώπη, στη Μέση Ασία και τη Βόρεια Αμερική. Είναι διαδεδομένη στις ορεινές περιοχές, στα όξινα εδάφη, σε λιβάδια και τυρφώδεις περιοχές, μέχρι την ανώτερη αλπική. Στη χώρα μας τη βρίσκουμε στη Βόρεια Ελλάδα ιδιαίτερα.
Η εποχή της άνθησης είναι Ιούνιος-Αύγουστος.
Ο πολλαπλασιαμός της άρνικας γίνεται με σπόρο και με κατάτμηση, ενώ η συγκομιδή της γίνεται κατά την εποχή της άνθησης.
Χρησιμοποιούμενα μέρη είναι κυρίως τα κεφάλια των ανοιχτών ανθέων (Fior Arnicae), αλλά και η ρίζα και τα φύλλα της .
Συστατικά

Βότανο γλυκάνισος και οι χρήσεις του

Γλυκάνισος

Η καταγωγή του είναι από την ανατολική Μεσόγειο ή τη Μέση Ανατολή όμως σήμερα έχει διαδοθεί στην Ευρώπη, την Ασία και την Αμερική. Χρησιμοποιείται από το 2000 π.Χ. ως αρωματικό, καρύκευμα και φάρμακο.

Τζίντζερ θεραπείες

Τζίντζερ ή Πιπερόριζα

Ενώ προέρχεται από την Ανατολή «μετανάστευσε» στην Αμερική μαζί με τους Ισπανούς και έκτοτε καλλιεργείται στις Δυτικές Ινδίες και τα νησιά της Καραϊβικής. Γνωστό για τις αφροδισιακές του ιδιότητες, χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα, και δεν λείπει από τη γιαπωνέζικη και κινέζικη κουζίνα. Χρησιμοποιείται ακόμα στην Κίνα για να μειώσει την τοξικότητα ορισμένων βοτάνων.

Τον 18ο αιώνα, το πρόσθεταν σε γιατρικά για να τροποποιήσουν τη δράση τους και να μειώσουν τις ερεθιστικές επιδράσεις στο στομάχι και για την καλύτερη λειτουργία του πεπτικού συστήματος.

Σελίδες

Subscribe to RSS - Βότανα